Karanlıkta Diyalog

İlk olarak nerede denk geldiğimi hatırlayamıyorum ama ilk duyduğumdan beri katılmak istediğim bir etkinlikti. İstanbul’a gidince giderim diye hevesleniyordum lakin İstanbul’da bana eşlik edecek bireyler benim kadar istekli değildi. Ben de yılmadım ve kendim gitmeye karar verdim.

Beşiktaş iskelesi’nin yanındaki duraktan çift katlı bi otobüse binip gereksiz pahalı bi yolculuk yaptım. Tek katlı otobüsler de gidiyormuş ve çok yakın bir mesafeymiş çünkü. Neyse cahildim otobüsün heybetine kandım ve bindim. Gayrettepe Metro İstasyonu’nun yakınında inip navigasyonuma kuvvet diyerek önce metro istasyonunu, sonra etkinlik(etkinlik kelimesi çok doğru gelmiyor ama doğru sözcüğü bulamıyorum dostlarım, üzgünüm) alanını buldum.

En yakın seansa bilet istedim, “1 saat sonraya var ama tek kişiyseniz 15 dakika sonraki gruba katılabilirsiniz.” dediler, ben de hemen kabul ettim tabi ki. Bileti 19 tl’ye aldım. Öğrenci biletinin ücreti normalde ama ben gittiğimde herkese 19 tl imiş.

Çektiğim fotoğraflar çok kalitesiz olmuş, biliyor ve özür diliyorum. Eşyalarımı dolaba koymadan alelacele çekmiştim çünkü.

Burası tura(tur’a) giriş kapısı:

Bekleme kısmı

Tura 10 kişi girdik. İçeride herkese görme engellilerin kullandığı rehber sopalardan verdiler. İlk dakikalar çok tedirgin ediciydi. Rehberimiz doğuştan görme engelliymiş. Dedi ki “Burada gören benim, göremeyen sizlersiniz.”.

Gerek diğer duyularının daha gelişmiş olması gerekse platformu birçok defa gezerek tanımış olması ona büyük avantaj sağlıyordu. 

İçeride birçok şeyi görmeden deneyimleme şansı buluyorsunuz. tramvaya biniyorsunuz, uçakla seyahat ediyorsunuz, kafeden içecek alıyorsunuz… 

Rehberimiz gerçekten çok başarılıydı ama ben küçük bi talihsizlik yaşadım. Bilmem biliyor musunuz, aralıkta bi burun operasyonu geçirmiştim. Burnuma çok dikkat etmem gerekiyordu 1 sene boyunca. Bi hengamede rehberimizin dirseği burnuma çarptı. Kendisi bilmiyordu ameliyatlı olduğumu. Defalarca özür diledi. Ben sonradan da söylemedim ameliyat olayını suçluluk hissetmesin diye. çok şükür bir sorun olmadı burnumda. yine de doktora gideceğim haftaya.

Çok detaylı anlatmak istemiyorum sürprizi kaçmasın diye ama turu tamamlayınca müthiş empati kurabiliyorsunuz. çok farklı bir deneyim. şiddetle tavsiye ediyorum. Bi de tur ekibinden kimseyi tanımıyordum ve içeride, karanlıkta tanıştık. insanları görmeden tanımak çok daha etkili, çok farklı bir his. Ön yargılarınız minimuma iniyor ve bu eşsiz bir şey.

Ha unutmadan, bir de karanlıkta yazı yazmamız için kağıt kalem verdiler, benim ciğer yangınım karanlıkta bile son bulmamış göreceğiniz üzere:

Şarkıyı Levent Yüksel söylüyor ama ben genelden hareketle sözlerin Sezen Aksu’ya ait olabileceğini düşünmüştüm, yanılmışım. O yüzden karaladım o kısmı.

Aşağıdaki fotoğrafta da braille alfabesiyle ismimin yazılışını göreceksiniz

Bir yazının daha sonuna geldik. detaylı anlatamadım bu sefer ama anlatamam görmeniz lazım. Umarım ziyaret edersiniz. Eğer fırsat bulursanız bana da hislerinizi yazın lütfen.

İyi günleer.