hello

 hayatımın bir dönemine küsüm. epey büyük bir dönemine küsüm aslında. bu küslüğün farkında bile değildim. o dönemin benim üzerimdeki etkilerinden haberdarım esasında ama geçenlerde terapide konuşurken fark ettim, 7 yaşından 25 yaşıma kadar olan dönemimle ilgili çok fazla fotoğraf-video izleyemiyorum. kendimi görmek inanılmaz rahatsız ediyor. 18 yıllık bir süreçten bahsediyoruz. görece iyi göründüğüm günlerden fotoğraflara bakmak o kadar da zor değil, yine de öyle bir fotoğrafı paylaştığımda "cesur" hissediyorum kendimi. kendimle barışık gibi.  şey demiştim terapide o zamanlar için: kilitli sandıklarda saklayıp derin ve karanlık mahzenlere koyduğum bir dönem orası. zorbalığa uğradığımı tahmin etmek zor olmasa gerek. en yakınlarımdan en uzaklara (yoldan geçen birine mesela) kadar pek çok kişi görünüşümle alakalı komik olduğunu düşünerek veya benim iyiliğimi düşünerek (!) hadsiz yorumlarda bulundu. çok çok çok uzun bi süre. sonra o zorbalardan kurtuldum, bi şekilde eskisi kadar ...