hello

Merhaba dostlar, yurttaşlar, Romalılar! Yıllardır babamın Türkiye haritasına rotayı çizip çizip “Neyse seneye gideriz.” demesiyle suya düşen seyahat planlarımızı nihayet gerçekleştirip yola koyulduk. Turistik seyahatten ziyade hatıra tazeleme ziyareti olacaktı bu. Şöyle ki babamın ilk görev yeri olan Elazığ’a gitmek istiyorduk, oraya da geze geze gidelim diyorduk. Elazığ, abimin hayatının ilk 3,5 yılının geçtiği yer. Isparta, babamın ikinci görev yeri, benim hayatımın ilk 4 yılının geçtiği yer. Tabi bizi Antalya'dan Isparta'ya, Isparta'dan Elazığ'a fırlatacak bir mancınık sistemi henüz gelişmediği için Elazığ'a giden ve Antalya'ya dönen yollarımızda kendimize duraklar bulduk. Sonuç olarak rotamız şöyle bir hâl aldı: Antalya, Isparta (Merkez, Göksöğüt Köyü ve Şarkikaraağaç Kasabası), Konya, Kayseri, Malatya, Elazığ (Merkez ve Çaybağı Köyü), tekrar Malatya, Gaziantep, Kahramanmaraş, Karaman ve son olarak tekrar Antalya. Bu yolculuğun tümünü detaylı bir şeki...

Selamlar, Uzun zamandır görüşemiyoruz, nasılsınız? Bugün daha önce "Bir Kitap Bir Film" başlığıyla yayımladığım yazının "Bir Kitap ve Bir Diziden Bir Bölüm" versiyonuyla karşınızdayım. Lafı uzatmadan konuya geçelim. Bir Kitap: Herkes Herkesle Dostmuş Gibi Size yalan söylemeyeceğim sevgili okurlar, kitaba başladığımda kayda değer bir süre hiçbir şey anlamadım. Acaba sayfa mı eksik, kitabın böyle okunmaması mı gerekiyor diye kafa patlata patlata bir yerden sonra çözdüm olayı. Kitapta yoldan geçen insanların hayatlarına konuk oluyoruz. Sonra o yoldan geçen insanın yanından geçen insanın hayatında neler oluyor onu öğreniyoruz, sonra o da başka birinin yanından geçiyor ve böylece bir sürü hayata misafir oluyoruz. Fikir çok çok güzel. Bu yazım türünün özel bir adı var mı bilmiyorum, varsa lütfen söyleyin. Mükemmel diyemesem de çok güzel kitap. Hatta bir kere daha okuyup nihai fikrime öyle ulaşayım, kitaba başlayınca yarısını anlamamıştım çünkü, bu sefer anlaya...